De oorsprong van de mythologie van de mermaid of zeemeermin is gevarieerder dan menigeen zou verwachten. In de moderne volksvertellingen hebben we de neiging om zeemeerminnen op een unieke manier te aanschouwen, namelijk als vriendelijk en welwillend voor mensen en als wezens die van hun eigen soort houden in de diepe wateren van de oceaan.



Niet alle verhalen zijn echter als deze èn in de meeste gevallen spiegelen de oudste verhalen over de legende van de mermaid wel een heel ander beeld voor.



De oudste zeemeerminlegendes komen uit Syrië van rond 1000 voor Christus. Dat is waar de Syrische godin Atargatis in een meer dook om de vorm van een vis aan te nemen. De krachten aldaar zouden haar niet toestaan om haar grote schoonheid op te geven, dus werd enkel haar onderste helft een vis en bleef haar bovenste helft in de gedaante van een mens.



Zoals mythen vaak doen, veranderde dit verhaal in de loop van de tijd en Atargatis raakte zodoende vermengd met de Syrische godin Ashtarte, die over het algemeen wordt beschouwd als de tegenhanger van de Aphrodite van de Griekse mythologie.



En alhoewel Aphrodite zelden in een zeemeermin-vorm wordt afgebeeld, heeft deze evolutie van de mythologie van de mermaid geleid tot de rol van Aphrodite in de mythologie van het vissen sterrenbeeld, welke alsmede duidelijk wortels heeft in de Syrische mythologie.



Latere zeemeermin sages komen voort uit Homer’s epische dichtwerk ‘De Odyssee’, waar sommige mythologen van geloven dat de daarin voorkomende ‘sirenen’ een zeemeermin-vorm hadden. Dit was een zeer populaire versie van de zeemeermin door de geschiedenis heen.



Veel populaire verhalen, waaronder legendes van de Britse eilanden en de beroemde ‘Duizend-en-één-nacht’ verhalen, identificeren zeemeerminnen op precies dezelfde manier. In deze mythen zingen zeemeerminnen voor mannen op schepen of kusten in de buurt, waarbij ze praktisch gehypnotiseerd worden met hun schoonheid en zang. De getroffenen zouden naar de zee rennen om daarin te verdrinken, worden opgegeten of op een andere wijze naar hun persoonlijke ondergang gezonden te worden.



De kwaadwillende mermaid is niet de enige manier waarop deze wezens als gevaarlijk werden beschouwd. Sommigen geloofden dat zelfs goed bedoelende zeemeerminnen een groot gevaar zou kunnen zijn voor mannen die geloofden dat ze een vrouw zagen verdrinken en in het water zouden duiken om hen te redden.



Andere verhalen suggereren echter dat zeemeerminnen ofwel vergaten of niet begrepen dat mensen onderwater niet konden ademen, en dat ze daarom die arme mensen in de diepten van de zee zouden trekken en ze daardoor per ongeluk zouden verdrinken.



In de moderne sprookjes over zeemeerminnen is dit echter zelden het geval. Tegenwoordig zijn deze wezens waarschijnlijk eerder onschuldig en lieflijk, zo niet in veel gevallen héél nuttig voor de mensheid.



Veel van de moderne interpretaties van de mermaid kan worden toegeschreven aan het meest beroemde verhaal over zeemeerminnen, namelijk Hans Christian Andersen’s ‘De kleine zeemeermin’ en de bijbehorende Disney film.



In veel culturen wordt er geloofd dat deze mythische wezens onsterfelijk zijn en vermogens hebben variërend van het vermogen om ziekten te genezen tot het toekennen van wensen om zo hun onsterfelijkheid te kunnen delen.



i-Mania kan jou niet onsterfelijkheid schenken, maar levert wel magische mermaid zwemkleding aan om zo een onvergetelijk zeemeermin ervaring aan te kunnen bieden!



Sprookjes bestaan zo toch nog een beetje: zeemeerminnen gespot via i-Mania.nlVia: gods-and-monsters.com