De geschiedenis van thee is doordrenkt met een mix van mythe plus feiten, en wordt zelfs een beetje gekleurd door oude concepten van spiritualiteit en filosofie.
De Chinese legende van thee
Volgens de Chinese legende begon de geschiedenis van thee in 2737 voor Christus toen keizer Shen Nong, een bekwame heerser en wetenschapper, per ongeluk thee ontdekte. Terwijl hij kokend water in de tuin kookte, dreef een blad van een overhangende wilde theeboom in zijn pot.
De keizer genoot zo veel van dit doordrenkte water dat hij genoodzaakt was de plant verder te onderzoeken. Volgens de legende ontdekte de keizer tijdens zijn onderzoek eveneens de geneeskrachtige eigenschappen van thee.
De Indiase legende van thee
De Indiase geschiedenis schrijft de ontdekking van thee echter toe aan prins Bodhi Dharma, een Indiase heilige die de boeddhistische zenschool heeft opgericht. Dit is een opmerkelijke kort verhaal.
In het jaar 520 verliet hij India om in China het boeddhisme te prediken. Om enkele zenprincipes te bewijzen, beloofde hij negen jaar zonder slaap te mediteren. Er wordt gezegd dat hij tegen het einde van zijn meditatie alsnog in slaap viel. Bij het ontwaken was hij zo radeloos dat hij zijn oogleden afsneed en op de grond gooide. Volgens de legende is er ter plekke een theeplant ontstaan om zijn offer te heiligen...
De Chinese thee ceremonie
Welke legende ook waar is, het achterhalen van de oorspronkelijke wortels van thee blijkt moeilijk te zijn. Het is echter wel waarschijnlijk dat de theeplant ontstaan is in regio’s rond het zuidwesten van China, Tibet en Noord-India. Chinese handelaren zijn mogelijk veel door deze regio’s gereisd en kwamen mensen tegen die voor medicinale doeleinden op theebladeren kauwden.
Tijdens de Tang dynastie, beschreef de boeddhistische monnik Lu Yu de Ch’a Ching theeceremonie. Hij beschreef de soorten thee, het gebruik ervan, evenals de bereiding en voordelen van het drinken ervan. Maar wat nog belangrijker is, hij doordrenkte de geschriften met een spirituele esthetiek die boeddhistische, taoïstische en confucianistische religieuze gedachten van die tijd weerspiegelden.
De Japanse thee ceremonie
De eeuwen die volgden werden bekend als het romantische tijdperk van thee. En zo rond de vroege 9e eeuw werd een Japanse boeddhistische monnik, Saichō, gecrediteerd voor het introduceren van thee in Japan. De meest populaire methode voor het bereiden van thee was het malen van de delicate groene theebladeren tot een fijn poeder met behulp van een steenmolen. Dit poeder, in Japan Matcha genoemd, was een voorloper van de traditionele Japanse theeceremonie ‘Chanoyu’.
De Nederlandse en Britse theehandel
Handelaren, missionarissen en ontdekkingsreizigers die tussen Europa en de Oriënt heen en weer reisden, werden blootgesteld aan de ontluikende theetradities in China en Japan, maar de handel in thee werd pas serieus verhandeld toen Nederlandse kooplieden in 1610 in beeld kwamen.
De populariteit van thee verspreidde zich al snel naar steden als Amsterdam, Parijs en Londen, hoewel de hoge prijs van de consumptie ervan het beperkte tot koninklijke en aristocratische klassen. Tegen het begin van de 18e eeuw vestigde de Britse Oost-Indische Compagnie zichzelf echter als de dominante handelsmacht en zou de theehandel met China monopoliseren.
Van aristocraten naar iedereen
Gelukkig is van die monopolie en rijke thee klasse tegenwoordig weinig meer te merken. Thee is op dit moment na water dan ook ‘s werelds populairste drankje. Wil jij ook graag genieten van heerlijke thee, kijk dan even hier bij i-Mania naar allerlei fraai thee accessoires om dit mogelijk te maken. Wij wensen jou veel plezier bij jou eigen thee ceremonie, hoe jij die ook uitvoert!
